Wat mijn liefde voor huizen verbouwen te maken heeft met mijn business

Het lijken namelijk op het eerste oog twee expertises die ver uit elkaar liggen. Aan de ene kant die van interieurontwerp, design, vormgeving, styling, feng shui.

En aan de andere kant mijn werk als psycholoog en coach waarbij ik mensen help die een carrièreswitch willen maken en/of af willen komen van hun belemmerende overtuigingen. Totaal andere werelden toch?

Nee! Het is precies hetzelfde! Ik bedoel: mijn onderliggende drijfveren en talenten zijn identiek.
Huh? Ik leg het uit. In beide gevallen heeft het te maken met:

• Potentieel zien, door iets heen weten te kijken.
• Creativiteit, je hoofd en je hart gebruiken om tot een plan te komen.
• Aan de slag gaan met wat er is en kijken hoe het nog beter, leuker, passender kan.
• Ervoor zorgen dat het totaalplaatje klopt bij wie jij bent.
• Realistisch plan maken om de droom werkelijkheid te laten worden.

Snap je het iets beter nu? Ik kijk naar mensen zoals ik naar huizen kijk. Wat is er nog meer mogelijk? Wat is je potentieel? Hoe kom je het beste tot je recht? Hoe kunnen we dat creëren en voor elkaar krijgen? Interessant toch?

Foto: Manola van Leeuwe, Fotografie+
Moodboard: Chantal Coomans 🙂

Wat vertelt jouw huis over hoe het met je gaat?

Heb je er wel eens over nagedacht dat de plek waar je woont heel veel vertelt over jou als persoon, je karakter en je drijfveren? En ook over hoe het met je gaat? Je kunt je huis zien als een spiegel.

Op het plaatje zie je ons huis zoals het er nu bij staat. Misschien weet je het nog: we zijn aan het verbouwen en met name aan het verduurzamen.

Wat zie je als je bij mij thuis komt? Sowieso een niet standaard huis met én een oud verhaal én hele grote palmbomen. Stapels hout en dakpannen, een nieuw dak en een zolder waar volop geklust wordt. In huis is het aardig opgeruimd en goed leefbaar, maar je ziet wel dat er geklust wordt. Praat even met me en ik begin te vertellen over de plannen voor de nieuwe keuken en daar glimlach ik dan ook flink bij.

Wat zegt dit over mijn karakter en drijfveren?
Dat ik hou van zelf aanpakken, zelfstandigheid, door iets heen kan kijken, altijd wil creëren en lekker bezig zijn, niet bang ben om iets te proberen en dat ik hou van uniek en eigenheid. Klopt helemaal!

Qua hoe het met mij gaat: overwegend goed en soms moe van alle veranderingen. Ik kan me wat onrustig en opgejaagd voelen, alsof ik haast hebt. Op dit moment kom ik niet goed tot rust in mijn eigen huis, ik zie vooral wat er kan en moet gebeuren.

Ik kan me ertegen verzetten of tot het inzicht komen dat het oké is en dat het klopt bij de fase waarin we zitten. Het voelt helemaal goed en we zijn met de juiste dingen bezig. En in het moment kan het rommelig en onrustig zijn. Dat hoort erbij. Die conclusie alleen al geeft me rust en ruimte.

Geinig toch, die parallel? Het gebruiken van je omgeving als spiegel heeft geweldige impact en kan zomaar de start zijn van een mooi gesprek over hoe het met je gaat.

Het is vandaag vrijdag, grote kans dat je een thuiswerkdag hebt of vrij bent.
Wat zie jij als je om je heen kijkt? Wat spiegelt jouw huis je? Ik ben benieuwd.

De winter is de tijd om rust te nemen. Naar binnen te keren.

Als jij een beetje gevoelig bent voor de seizoenen en de energie die het met zich meebrengt, dan voel je je vast moe op het moment. Misschien wel op.

Klaar om de kerstvakantie in te gaan, ook al duurt het nog eventjes. Geen zin meer om nieuwe projecten op te starten of nieuwe acties te bedenken. Het is tijd om af te schakelen.

Dit klopt precies bij de energie van de winter. Kijk maar naar de natuur. De blaadjes zijn gevallen, de winterslaap is begonnen. Er bloeien geen bloemetjes. Dieren zijn stil. Het is mooi geweest.

Dit is ook de tijd om al je eigen ‘moetjes’ voor december nog eens onder de loep te nemen. Moet het echt af of kan het ook in januari? Geef je over aan hoe je je voelt.

Ga vanavond lekker liggen onder dat dekentje en lekker niets doen. Dat hoort erbij nu. Kun je niets aan doen. 😊

Zo’n 12 jaar geleden begon het avontuur

Ik was 29 jaar en wilde meer weten over de wondere wereld van coachen. Tenminste, misschien wilde ik dat. Ik stond er wat sceptisch in. 😉

Past dit wel bij mij? Het moest vooral niet te zweverig, niet te vaag en niet te gek zijn. Maar wel echt goed en vol impact zijn. Dus daar ging ik, naar de opleiding Co-Active Coaching Fundamentals.

Ik was om, maximaal nieuwsgierig naar meer en onder de indruk van de impact.

De reis ging verder. Ik volgde de hele opleiding en in 2012 ging ik meteen door voor de certificering. Dat papiertje wilde ik ook hebben! Als ik iets doe, doe ik het graag goed en volledig. In november 2012 was het zover.

Deze maand is het precies 10 jaar geleden dat ik mijn certificering tot Certified Professional Co-Active Coach (CPCC) heb behaald! Iets om te delen en trots op te zijn dacht ik zo.

Dank aan iedereen die ik heb mogen coachen en aan iedereen die mij onderweg gecoacht heeft. Op naar nog heel veel jaren waarin ik mijn bijdrage mag leveren aan persoonlijke groei, mooie inzichten en impactvolle acties!

Werkdruk, een feit of beleving?

Deze week was het in het nieuws: hoge werkdruk zorgt voor veel burn-out klachten. Om me heen hoor en zie ik het ook.

Er moet veel. En het moet snel af. Met minder mensen net zoveel of meer werk verzetten, de werkzaamheden van die collega die uitgevallen is opvangen, nog net even af voor het einde van het jaar.

Mensen zijn moe. De energie is er niet meer om een tandje bij te zetten. Dat past ook helemaal bij de winter die eraan komt. De kou en de donkere avonden zorgen ervoor dat we ons willen terugtrekken. Even pas op de plaats, reflectie en uitslapen.

Maar nee nee, dat kan niet zomaar! We hebben haast en er moet van alles NU… En waarvoor precies? Stoppen we met werken na dit jaar? Moeten we echt maar meer en meer produceren? Vergaat de wereld als het iets langer duurt? Zijn al die dingen die we doen en moeten (ook vaak van onszelf) werkelijk zo belangrijk? Of is dat de comfortzone geworden? Druk zijn, het allemaal maar net halen, druk druk druk, kijk ons eens belangrijk en onmisbaar zijn…

In mijn ogen is het allemaal beleving. We hebben massaal last van onze eigen interpretatie en overtuiging over wat er moet. Zowel in werk als privé. Allemaal saboterende gedachten die ervoor zorgen dat we dat drukke gevoel zelf in stand houden. Van wie moet iets nu werkelijk? Moet het echt nu? Zit daar werkelijk jouw voldoening en (werk)geluk in?

Waar ik in geloof: je hebt altijd een keuze. Wat als je je grens stelt en nee zegt? De tijd neemt om op adem te komen? Luistert naar je eigen gevoel en energielevel? Dat is jouw taak: je bent verantwoordelijk voor je eigen energiemanagement. Ben je al aardig door je voorraad heen? Klopt de balans niet meer? Neem het serieus. Als jij jezelf blijft pushen tot ook jij in een burn-out terecht komt, help je precies niemand voorlopig.

Zorg dat je meer gaat doen van waar je energie van krijgt. Wat als je je meer focust op het helpen van die ander? Dat je teruggaat naar waarde toevoegen aan de levens van jouw klanten, medewerkers, familieleden? Wat hebben zij nodig van jou op dit moment? Wat zou die ander vandaag een klein beetje blijer maken? Vraag het ze eens. Ik ben benieuwd wat voor inzichten dat oplevert.