Gratis test: welk persoonlijkheidstype ben jij?

Iedereen heeft eigen kwaliteiten en valkuilen. Iets waar je bergen energie van krijgt en iets anders wat alleen maar energie kost.

Hier kun je niets aan doen, zo werkt het bij jou nu eenmaal. Welk type ben jij? Om hierachter te komen heb ik een supersnelle persoonlijkheidstest ontwikkeld.

Vanaf nu gratis in te vullen. Van inzicht naar actie!

Uitblincker aan het woord – Mieke

Regelmatig ga ik in gesprek met een ‘uitblincker’: iemand die een coachingtraject bij Studio Blinck heeft doorlopen en zijn of haar verhaal wil delen. Deze keer praat ik met Mieke, Medewerker Compensation & Benefits bij Swiss Sense in Uden en 34 jaar oud. Zij weet na ons traject precies wat ze wil en maakt krachtige beslissingen.

Waarom ben je met een coach gaan praten?

Ik merkte aan mezelf dat ik heel erg vastliep op mijn werk. Ik had het idee dat ik stilstond en dat ik mij niet verder kon ontwikkelen. Dat zorgde ervoor dat ik het gevoel had dat ik niet op mijn plek zat en ergens anders naartoe moest. Ik ben ook gaan solliciteren en heb dat open en eerlijk verteld op het werk. Toen ben ik met mijn werkgever het gesprek aangegaan: wat maakt nu dat ik vind dat ik elders moet gaan werken?

Daar kwam naar voren dat ik misschien stilstond in mijn persoonlijke ontwikkeling en dat een coachingtraject de oplossing kon zijn. Hier had ik zelf wel wat weerstand tegen, maar uiteindelijk heb ik me toch beseft dat dit wel was wat ik nodig had.

Wat was de weerstand die je in het begin tegenkwam?

Ik weet eigenlijk niet zo goed waar dat nou echt vandaan kwam. Ik had het gevoel dat ik het niet nodig had; dat ik wel wist wie ik was, waar ik voor stond en wat ik wilde. Op de een of andere manier kreeg ik misschien ook het gevoel dat ‘ik faalde’. Maar na het eerste gesprek met jou was het voor mij eigenlijk meteen duidelijk dat dit niet zo was.

Was het een moeilijke stap om te zetten?

In het begin wel, vooral om de keuze te maken om een coachingtraject aan te gaan. Ik had het idee dat ik als persoon heel erg zou moeten veranderen. Op het moment dat wij het tweede gesprek aangingen over het plan van aanpak zei jij eigenlijk precies wat ik nodig had om te horen. Op een heel natuurlijke manier kreeg ik het gevoel dat jij mij kon helpen, dat jij wist wat ik nodig had en dit op een natuurlijke manier ging aanpakken. Zo heb ik het uiteindelijk ook ervaren trouwens.

Heb je enig idee hoe lang het duurde, vanaf het eerste moment dat je nadacht over het inschakelen van een coach, totdat je het echt deed?

Ja daar kan best wel een half jaar overheen gegaan zijn. Volgens mij heb ik het eerste gesprek op het werk gehad in januari, misschien februari. Uiteindelijk zijn wij in augustus gestart met het coachingtraject.

Waarom heb je dan gekozen voor een coachingtraject, en niet voor bijvoorbeeld een training?

Ik zie een training echt als een manier om kennis te vergaren en vaardigheden op te doen. Maar met een coach kijk je naar jezelf, naar waar je voor staat. Je gaat jezelf eigenlijk een beetje leren kennen of ontdekken. Je krijgt handvatten mee om met bepaalde situaties om te gaan. Dat leer je niet door een tekst te lezen of naar iemand te luisteren, wat een trainer vaak wel doet.

Als je nu terugkijkt op je coachingtraject van drie maanden, wat is je dan het meest bijgebleven? 

Het moment waarop ik ging beseffen wat ik belangrijk vind. De waarden waar wij samen op uitkwamen, mijn kernwaarden! Dat was echt een kippenvelmomentje. Én de visualisatie. Daar denk ik nog vaak aan terug, aan het gevoel dat het me toen gaf en dan denk ik: ‘Hoe wilde ik over 20 jaar ook alweer zijn?’ Dan ga je daar toch een beetje naar handelen.

Wat is de grootste verandering sinds het traject?

Ik weet nu heel goed wat ik wil en wat ik wil bereiken en durf daar naar te handelen. Dat krachtige gevoel wat ik tijdens onze laatste sessie had, zit er nog steeds. Ik durf meer keuzes te maken vanuit wat ik zelf nodig heb en wat ik wil. Ik ben geen ander mens geworden, maar ik ben nu wel krachtiger in het nemen van mijn eigen beslissingen en in het zeggen waar ik voor sta.

Hoe zou jij mijn manier van coachen omschrijven?

Echt fantastisch. Een hele makkelijke, natuurlijke, fijne manier. Alsof je gewoon gezellig een kop koffie met elkaar aan het drinken bent, maar je toch de juiste dingen weet te bespreken en benoemen waardoor je toch heel veel bereikt. Aan het eind van elke sessie weet je dat je veel gedaan en geleerd hebt.

Was het confronterend?

Het was af en toe wel confronterend en zwaar, maar zo voelde het niet per se. Ik werd wel eens emotioneel of we spraken over zaken die me raakten. Maar ik heb het niet op een vervelende manier ervaren. Aan het einde van een sessie had ik telkens ook echt het gevoel van: wat heb ik weer veel bereikt vandaag!

Zou je anderen aanraden om met een coach te gaan werken?

Jazeker. Als je het gevoel hebt dat je vastzit of dat je niet verder komt met datgene wat je graag wil, dan kan ik iedereen echt alleen maar aanraden om een coachingtraject aan te gaan.

Heb je nog een tip voor anderen die twijfelen?

Ik zou vooral goed nadenken over wat je nodig hebt. Heb je handvatten nodig om met jezelf te leren omgaan, of om met situaties om te leren gaan die betrekking hebben op jezelf? Dan is een coachingtraject echt iets voor jou. Ik ben er super dankbaar voor. Wat ik iedereen ook nog kan aanraden is om, als je twijfelt, gewoon vrijblijvend het gesprek aan te gaan.

Herken jij je in het verhaal van Mieke en denk jij dat je ook eens met een coach in gesprek wil? Schrijf je dan in voor een online en gratis oriëntatiepresentatie en ontdek wat ik voor jou kan doen!

Groetjes, Chantal

Chinees Nieuwjaar

Vandaag wordt het Chinees Nieuwjaar gevierd en start het jaar van de Os. Dit zorgt voor nieuwe energie die hopelijk voor iedereen meer ruimte en vrijheid brengt!

Dat je wordt beïnvloed door de sfeer en energie in huis snap je vast wel. Ineens kun je het gevoel hebben dat het anders ‘moet’. Dan begint het te kriebelen en wil je dingen verplaatsen of iets nieuws kopen. Dat komt omdat ‘rommelen’ in huis ook nieuwe energie brengt en daar word je blij van. En die nieuwe energie helpt weer bij het bereiken van je (zakelijke) doelen.
Voor vandaag een vrolijke tip: zet op meerdere plekken (denk ook aan je werkplek!) bloembolletjes. Zo geniet je alvast een beetje van de energie van het voorjaar en ben je helemaal klaar voor het nieuwe (voor)jaar!

Saboterende gedachten

Als ik dit schrijf is het nog nacht, 5.14 uur. Veel te vroeg om uit bed te zijn vind ik zelf. Toch lukte in bed blijven, omdraaien en weer in slaap vallen me vandaag niet.

Ik lag te denken, malen, piekeren. Al een uur lang. Over van alles en nog wat. Vooral over werk. Werk dat nog gedaan moet worden, werk dat ik steeds vooruit schuif, ambities en plannen die nog niet gelukt zijn om uit te voeren, mailtjes die ik moet beantwoorden, administratie die moet gebeuren… Allemaal dingen die midden in de nacht ineens voldoende grip op me hebben om me wakker te houden.

Ik weet heel goed dat piekeren niet helpt. Daar wordt het niet beter van. Sterker nog, vaak wordt het er slechter van. Als je niet oppast, ben je de hele dag moe en chagrijnig. Saboterende gedachten noem ik dit. Saboteurs ook wel. Het zijn de stemmetjes in je hoofd die je ergens van overtuigen en daarmee blokkeren. Of wakker houden in mijn geval. De saboteur in mij die graag oordeelt over hoe ik het doe, maakt overuren op het moment. Die wijst me maar wat graag op wat ik niet goed doe. Mijn saboterende ‘controlfreak’ trekt het niet hebben van grip op dit moment ook bijzonder slecht…  

Als psycholoog en coach help ik dagelijks anderen om hun belemmerende overtuigingen te zien, herkennen en ermee om te gaan. Ik ben de expert en tegelijk ook een mens met eigen saboteurs. Het managen van je negatieve gedachten is als een mentale spier en ook ik ben niet uitgetraind. 

Vandaag koos ik ervoor om uit bed te gaan, thee te zetten en er iets van te maken. Mijn gedachten van me af schrijven en daarmee te structureren, met volop empathie voor mezelf. Het is oké om af en toe te piekeren. Het geeft aan dat er iets speelt wat belangrijk is. Wat er bij mij speelt is dat ik overprikkeld ben en ook moe van het combineren van werk en zorg. Ook mis ik het om alleen te zijn, tijd te hebben om na te denken, te lezen, ideeën uit te werken. En ik mis mijn vriendinnen. Even samen weg van huis en onze gedachten verzetten. 

Ik weet zeker dat wat nu bij mij speelt, ook bij anderen speelt. Dat besef relativeert. Het geeft een gevoel van verbonden zijn. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, het is even niet anders. En weet lieve harde werker: je best doen is goed genoeg. Niemand heeft echt grip, het perfect doen bestaat niet. Ben een beetje lief voor jezelf deze dagen, dat ga ik ook doen. 

Wil je even je verhaal delen of je hart luchten? Doen! Het helpt.